شمارهٔ ۲۲

عطار / مختارنامه / باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترک دنیا کردن

تا کی ز غم زیان وسودت آخر
در سینه و دل آتش ودودت آخر
روزی دو درین گلخن پر غم بودی
انگار نبودهای چه بودت آخر