شمارهٔ ۱

عطار / مختارنامه / باب نوزدهم: در ترک تفرقه گفتن و جمعیت جستن

تا هیچ پراکنده توانی بودن
حقّا که اگر بنده توانی بودن
از یک یک چیز میبباید مردن
تا بوک بدو زنده توانی بودن