شمارهٔ ۲

عطار / مختارنامه / باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در کار تمام بودن

هر چند که در ره دراز استادی
غبن است که از سر مجاز استادی
چون روح ترا نهایتی نیست پدید
آخر تو به یک پرده چه باز استادی