شمارهٔ ۱۹

عطار / مختارنامه / باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در کار تمام بودن

مرغ دل من که بود چون شیدایی
افتاد ز عشق بر سرش سودایی
هر لحظه به صد هزار عالم بپرید
اما یک دم فرو نیامد جایی