شمارهٔ ۱۸

عطار / مختارنامه / باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن

گر دریائی ز شور بنشانندت
ور تیز تکی چو مور بنشانندت
بنشین که ز خاستن نخیزد چیزی
ور ننشینی به زور بنشانندت