شمارهٔ ۱۰۵

عطار / مختارنامه / باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه

کو دل که بلای روزگارِ تو کشد
کو جان که عقوبتِ شمارِ تو کشد
من ننگِ زنان مستحاضه شدهام
کو گردنِ امردان که بارِ تو کشد