رباعی شمارهٔ ۴۳۸

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

شب نیست دلا که از غمش خون نشوی
وز دیده به جای اشک بیرون نشوی
چون نیست امید آنکه بر گردد کار
ای دل پس کار خویشتن چون نشوی