رباعی شمارهٔ ۲۸۵

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

دردا که فرو شد لب شادی را غم
پر گشت و نگون گشت پیمانهٔ غم
دشواری بیش گشت و آسانی کم
واین ماند ز عالم که دریغا عالم