رباعی شمارهٔ ۱۷۴

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

در بزمگهی که مطربی کوس کند
بر تیر قضا تیر تو افسوس کند
رایات تو گر روی به بغداد نهد
دجله به در ریش زمین بوس کند