رباعی شمارهٔ ۱۱۲

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

چون نیست یقین که شب چه خواهد آورد
پیشش غم ناآمده نتوانم خورد
فردا چو ندانم که چه خواهد بودن
امروز چه دانم که چه می‌باید کرد