رباعی شمارهٔ ۱۰۴

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

جوهر که ز ایزدش همی نامد یاد
وز مرتبه آفتاب را بار نداد
از مرگ به یک تپانچه در خاک افتاد
احسنت ای مرگ هرگزت مرگ مباد