شمارهٔ ۷۱

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

چون مشکِ خط تو سایه ور میافتد
خورشید به زیرِ سایه درمیافتد
زیبندهترست موی و بالا باری
کان موی به بالای تو برمیافتد