شمارهٔ ۲۶

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

گل گفت: کسم هیچ فسون مینکند
درمان من غرقه به خون مینکند
زین پای که من بر سر آتش دارم
کس خار گلابگر برون مینکند