شمارهٔ ۱۰

عطار / مختارنامه / باب بیست و ششم: در صفت گریستن

چون دریائی کنار من از جا خاست
کز چشمهٔ چشم لؤلؤ لالا خاست
گویند بسی چشمه ز دریا خیزد
چونست که از چشمه مرا دریا خاست