شمارهٔ ۱۳

عطار / مختارنامه / باب بیست و چهارم:درآنکه مرگ لازم وروی زمین خاک رفتگانست

ای آنکه ز نفسِ شوم در آکفتی
وز آرزوی روی بتان در تفتی
انگار که هرچه آرزو میکندت
دریافتی و گذاشتی و رفتی