رباعی شمارهٔ ۱۱۸۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

بیگاه شد وز بیگهی من شادم
امشب قنق است یار فرخ‌زادم
روز و شب دیگر است در عشق مرا
من زین شب و زین روز برون افتادم