رباعی شمارهٔ ۲۶

وحشی / گزیده اشعار / رباعیات

می‌خواست فلک که تلخ کامم بکشد
ناکردهٔ می طرب به جامم، بکشد
بسپرد به شحنه فراق تو مرا
تا او به عقوبت تمامم بکشد