شمارهٔ ۳۹

عطار / مختارنامه / باب سی و یکم: در آنکه وصل معشوق به کس نرسد

همچون شمعی چند گدازم چکنم
سیماب شدم تیز چه تازم چکنم
ای بس که ز ذرّه ذرّه، جُستم عمریش
میباز نیابمش چه سازم چکنم