رباعی شمارهٔ ۷۹۹

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

کو پای که او باغ و چمن را شاید
کو چشم که او سرو و سمن را شاید
پای و چشمی یکی جگر سوخته‌ای
بنمای یکی که سوختن را شاید