رباعی شمارهٔ ۱۷۳۸

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای دیده تو از گریه زبون می‌نشوی
ای دل تو این واقعه خون می‌نشوی
ای جان چو به لب رسیدی از قالب من
آخر بچه خوشدلی برون می‌نشوی