شمارهٔ ۱۷

عطار / مختارنامه / باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن

عاشق به غم تو کار افتاده خوش است
سرداده به باد و بی سر استاده خوش است
انصاف بده که این دل بی سرو پا
در پای تو سر نهاده سر داده خوش است