رباعی شمارهٔ ۹۷۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

هین وقت صبوحست میان شب و روز
غیر از مه وخورشید چراغی مفروز
زان آتش آب گونه یک شعله برآر
در بنگه اندیشه زن و پاک بسوز