رباعی شمارهٔ ۵۴۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ایام وصال یار گوئی که نبود
وان دولت بیشمار گوئی که نبود
از یار بجز فراق بر جای نماند
رفت آن همه روزگار گوئی که نبود