گزیدهٔ غزل ۵۶۴

هر که دید آن صفحه رخسار خواند الحمد و گفت
الله الله آیتی از رحمت یزدانست این
با چنین شبها که من دارم چه باشد وه که گر
یادت آید روزی ازشبهای تنها ماندگان