شمارهٔ ۱۳

عطار / مختارنامه / باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر

زان میترسم که در بلام اندازند
همچون گویی بی سر و پام اندازند
روزی صد ره بمیرم از هیبت آنک
تا بعد از مرگ در کجام اندازند